۵ پروژه عجیب هواپیمایی که نیروی هوایی ایالات متحده برای مدتی دنبال می کرد(+عکس)
تاریخ انتشار: ۲۳ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۰۳۵۵۳
در حالی که به طور سنتی، کمپانی هایی مانند بوئینگ یا لاکهید مارتین به پیشنهادات شاخه‌های نظامی مختلف ایالات متحده به منظور توسعه برنامه‌های هواپیماهای نظامی موفق از لحاظ تجاری پاسخ می‌دهند، برخی از این برنامه‌ها به دلایلی لغو می‌شوند.
به طور معمول، این دلیل هزینه خواهد بود زیرا برنامه های آزمایشی می توانند بسیار پرهزینه شوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
نام پروژه: بخشی از پروژه Oxcart
زمان شروع قرارداد: دهه ۱۹۵۰ که به طور رسمی در سال ۱۹۶۴ اعلام شد زمان ترک قرارداد: ۱۹۷۹به گزارش روزیاتو، با توسعه SR-71 Blackbird و سلف آن، Lockheed A-12، به عنوان بخشی از پروژه Oxcart، ایالات متحده استفاده از این نوع هواپیما به عنوان یک هواپیمای رهگیر-جنگنده را نیز مورد بررسی قرار داد. به ادعای موزه ملی نیروی هوایی آمریکا، این هواپیما در دهه ۱۹۶۰ به عنوان یک رهگیر در ارتفاع بالا با قابلیت سرعت ۳ ماخ توسعه یافت.
هدف اولیه YF-12A رهگیری بمب افکن های مافوق صوت بود، در حالی که اولین YF-12A در آگوست ۱۹۶۳ به آسمان رفت. با این حال، تنها پنج سال بعد، این پروژه به دلیل هزینه های بالا، تداوم جنگ در ویتنام و اولویت کمتر در دفاع هوایی ایالات متحده کنار گذاشته شد.
با این حال، اداره ملی هوانوردی و فضایی آمریکا (ناسا) تا سال ۱۹۷۹ به کار با لاکهید YF-12A ادامه داد، حتی یک فروند از آن را بر اثر آتش سوزی در حین پرواز در سال ۱۹۷۱ از دست داد. به ادعای این سازمان، از این هواپیما برای مطالعه اثرات دمایی، ساختاری و آیرودینامیکی پرواز پایدار و در ارتفاع بالا با سرعت ۳ ماخ استفاده شد.
از آنجایی که این هواپیما به رنگ مشکی رنگ شده و از تیتانیوم ساخته شده بود، قادر بود دمای پوسته بیش از ۵۰۰ درجه فارنهایت (۲۶۰ درجه سانتیگراد) را تحمل کند.
نام پروژه: Airborne High Energy Laser (AHEL)
زمان شروع پروژه: ۲۰۱۹ زمان ترک پروژه: ۲۰۲۱یکی از پروژه‌های اخیر در این فهرست، طرح لیزر پرانرژی هوابرد (AHEL) است که در لاکهید مارتین نهایی شد و این کمپانی اجازه یافت تا امکان قرار دادن سلاح‌های لیزری بر روی AC-130J Ghostrider، توسعه‌یافته از لاکهید AC-130 را تست کند. به گفته این شرکت، لاکهید مارتین قرارداد یکپارچه سازی، آزمایش و نمایش این هواپیما را در ژانویه ۲۰۱۹ به دست آورد.
در اکتبر ۲۰۲۱، لاکهید مارتین اعلام کرد که با موفقیت یک آزمون پذیرش کارخانه برای پروژه AHEL را در آماده سازی برای آزمایش زمینی و پروازی این سیستم به پایان رسانده است. با این حال، یک سخنگوی فرماندهی عملیات ویژه (AFSOC) نیروی هوایی آمریکا اعلام کرد که پنجره شروع آزمایش های هوابرد بسته شده است و به این برنامه پایان می دهد.
هدف اصلی AHEL تأمین پوشش برای نیروهای زمینی و ضربه زدن به اهداف مختلف متخاصم روی زمین با لیزر بود. مزیت اصلی این سیستم پنهان بودن آن بود، زیرا بسیار بی صداتر از بمب های پرتاب شده از هواپیماهای بدون سرنشین یا هواپیما بود.
نام پروژه: Nuclear Energy for the Propulsion of Aircraft (NEPA)
زمان شروع پروژه: ۱۹۵۱ زمان ترک پروژه: ۱۹۶۱چندین سال پس از شروع جنگ سرد، هر دو طرف درگیری شروع به بررسی یک مفهوم غیرقابل تصور کردند: تامین نیروی هواپیماها با راکتور هسته ای. در ایالات متحده، پروژه ای به نام انرژی هسته ای برای پیشرانه هواپیما (NEPA) این فرآیند تحقیق و توسعه را آغاز کرد، در شرایطی که دولت ایالات متحده به Convair قرارداد تبدیل یکی از B-36 Peacemakers این شرکت به X-6، و ساخت یک هواپیما برای NEPA را ارائه داد.
اتحاد جماهیر شوروی پروژه مشابهی را با نام توپولف Tu-95LAL راه اندازی کرد. این برنامه در مورد اصلاح هواپیماهای Tu-95 با موتورهای هسته ای بود. با این حال، هیچ یک از هواپیماها به آن مرحله نرسیدند و راکتورهای هسته‌ای روی هواپیما فقط برای آزمایش تأثیر تشعشعات روی خدمه ای که در Convair X-6 یا Tupolev Tu-95LAL بودند، روشن شدند.
نام پروژه: Advanced Medium STOL Transport (AMST)
زمان شروع پروژه: ۱۹۷۲ زمان ترک پروژه: ۱۹۸۰در اوایل دهه ۱۹۷۰، نیروی هوایی ایالات متحده با هدف بهبود تحرک تاکتیکی این بخش به دنبال هواپیمای ترابری جدیدخود بود. این قرارداد منجر به آن شد که بوئینگ و مک دانل داگلاس، دو شرکتی که در سال ۱۹۹۷ ادغام شدند، هواپیماهای STOL خود را توسعه دادند: Boeing YC-14 و McDonnell Douglas YC-15.
با این حال، در سال ۱۹۸۰، نیروی هوایی برنامه AMST را لغو کرد، زیرا این شاخه از ارتش ایالات متحده تصمیم گرفت که باید تأکید بیشتری بر تحرک استراتژیک به جای تحرک تاکتیکی داشته باشد. با این حال، مک دانل داگلاس YC-15 به ماجراجویی خود ادامه داد و این کمپانی، هواپیمای آزمایشی خود را به C-17 که اکنون توسط بوئینگ تولید می شود، توسعه داد.
نام پروژه: MX-472
زمان شروع پروژه: ۱۹۴۵ زمان ترک پروژه: ۱۹۴۹در حالی که برخی از پروژه‌ها خواستار تامین انرژی مورد نیاز بمب افکن‌ها از راکتورهای هسته‌ای بودند، هدف برخی دیگر توسعه جت های جنگنده انگلی بود که توسط بمب‌افکن‌ها در هوا رها می‌شدند. و اینچنین بود که McDonnell XF-85 Goblin به وجود آمد.
به گفته موزه ملی نیروی هوایی، سازنده این هواپیما، Goblin را برای محافظت از بمب افکن های Convair B-36 Peacemaker که فراتر از پوشش جنگنده های معمولی پرواز می کردند، توسعه داده است. طراحی این هواپیما به گونه ای بود که XF-85 در داخل محفظه بمب B-36 قرار می گرفت و پس از مشاهده هواپیماهای دشمن، جنگنده انگل بر روی یک سکو پایین می آمد و برای محافظت از بمب افکن ها رها می شد.
دو فروند هواپیمای آزمایشی از این نوع سفارش داده شد که آزمایش پرواز آن ها در سال ۱۹۴۸ آغاز گردید. با این حال، در حالی که خلبانان توانستند مک دانل XF-85 Goblin را با موفقیت رها کنند، هوای متلاطم زیر بدنه بمب افکن مانع از اتصال ایمن آنها به بمب افکن شد و چندین فرود اضطراری را در پی داشت.
به همین ترتیب، هیچ بمب افکن B-36 نتوانست با موفقیت XF-85 را حمل کند، تا این که این برنامه در سال ۱۹۴۹ به پایان رسید زیرا پیشرفت فناوری های سوخت گیری هوایی نویدبخش بود. یک XF-85 در سال بعد برای نمایش به موزه نیروی هوایی آورده شد.
کانال عصر ایران در تلگراممنبع: عصر ایران
کلیدواژه: هواپیما ایالات متحده آمریکا زمان شروع پروژه زمان ترک پروژه لاکهید مارتین ایالات متحده نیروی هوایی بمب افکن ها نام پروژه هسته ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۰۳۵۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا چین می‌تواند؟
فرارو- یک کارشناس روابط بین المل می گوید: «از زاویه بین المللی، چین بهترین گزینه برای ورود به مذاکرات آتش بس محسوب می‌شود. شاید تا به امروز، این قطر و عمان بودند که به عنوان یکی از گزینه‌های بسیار مفید در مذاکرات میانجی گری، شناخته می‌شدند، اما حالا چین گزینه برتر است.»
چین و آمریکا تمایلی به ادامه درگیری‌های خاورمیانه ندارندجلال ساداتیان به فرارو گفت: «با توجه به تجربه‌ای که در مسئله عربستان از چین دیدیم و چین به لحاظ مراوداتی که با کشور‌های منطقه پیدا کرده، در تلاش است که به سمت تنش زدایی، حرکت کند. این تنش زدایی، کاملا در راستای اهداف منطقه‌ای چین است. چین در تلاش است که از آسیب رسیدن به به سرمایه گذاری‌ها در جهت اجرای پروژه‌های خود پیشگیری کند. مناسبات ایالات متحده با چین در شرق آسیا و مسائل دو کشور درباره تایوان، هنگ گنگ، تبت و ... نیز مورد توجه سران چین است. چین مدت هاست تلاش می‌کند همه بازار‌های منطقه‌ای را از چنگ آمریکا خارج کند. طی ۲ تا ۳ دهه گذشته، چینی‌ها موفق شده اند تکنولوژی‌های لازم را از آمریکا ربوده و در این حوزه تبدیل به یک قدرت شوند. با توجه به این که هزینه تولید محصولات چینی نسبت به ایالات متحده ارزان‌تر تمام می‌شود، میبینیم که با استقبال گسترده‌ای نیز مواجه می‌شود. درواقع رقابت چین و ایالات متحده کاملا به قوت خود باقیست، فراموش نکنیم که حدود ۲ سال پیش نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان ایالات متحده چگونه به تایوان رفت، آن هم در شرایطی که چینی‌ها گفته بودند در صورت ورود آمریکایی‌ها به تایوان واکنش نشان خواهند داد.»
وی افزود: «این پیشینه نشان می‌دهد چین هم اکنون علاقه‌ای به برخورد با ایالات متحده را ندارد. برخوردی که ممکن است یک روز اتفاق بیفتد. اما زمان آن نامشخص است. در نتیجه ایالات متحده نیز از تنش استقبال نمی‌کند چرا که ترجیح می‌دهد در چند جبهه درگیری نداشته باشد. ایالات متحده در حال حاضر به اندازه کافی در اوکراین درگیر است و خاورمیانه برای آمریکا دردسر بزرگی است. به خاطر همه این دلایل است که ایالات متحده مایل است در سال انتخابات، بحران‌ها را مدیریت کند. افزون بر این ها، حزب دموکرات و دولت بایدن با یک بحران جدی رو به رو است و در نتیجه، از هر نوع مداخله چین که به کاهش تنش منتهی شود استقبال می‌کنند. ایالات متحده به نفوذ و خط مشی چین در منطقه آگاه است و کاملا تمایل دارد که از لابی چین در حل مناقشات به نفع خود بهره برداری کند.»
چین بهترین گزینه برای میانجیگری استدیپلمات پیشین ایران در انگلستان گفت: «چین با کشور‌های عرب منطقه از عربستان تا اردن روابط بسیار دوستانه‌ای دارد و داد و ستد تجاری انجام می‌دهد. می‌دانیم که عربستان در حوزه تکنولوژی‌های زیرساختی خود با چینی‌ها در حال همکاری است و مسیر یک کمربند یک جاده چین نیز کاملا کشور‌های عرب را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد. همانطور که اشاره کردم، چین، پیشتر نیز در تنش زدایی بین ایران و عربستان سربلند شد و عربستان حتی از یمن نیز تا حدودی عقب نشینی کرد. اگرچه روابط ایران و عربستان به شکل دفاکتو شکل گرفت، اما در همین حد نیز بسیار قابل توجه بود. می‌توان اینگونه استنباط کرد که رایزنی‌های چینی‌ها با کشور‌های عرب منطقه موثر واقع شود و مذاکرات آتش بس نیز به مرحله‌ای برسد که در ۷ ماه گذشته نرسیده است.»
وی افزود: «از زاویه بین المللی، چین بهترین گزینه برای ورود به مذاکرات آتش بس محسوب می‌شود. شاید تا به امروز، این قطر و عمان بودند که به عنوان یکی از گزینه‌های بسیار مفید در مذاکرات میانجی گری، شناخته می‌شدند، اما حالا چین گزینه برتر است. از طرف دیگر مصر نیز به علت مسئله رفح و احتمال کوچانده شدن فلسطینیان به صحرای سینا، اساسا به عنوان یکی از طرفین متضرر درگیری شناخته می‌شود، حتی اردن نیز که در خنثی سازی پهپاد‌های ایرانی همکاری کرد، اکنون در مذاکرات آتش بس چندان جایگاهی ندارد. از زاویه دید طرفین درگیر در جنگ غزه نیز می‌توان گفت که حماس به علت ضربات انسانی و مادی که متحمل شده و کشتار بی رحمانه اسرائیل و نسل کشی اهالی غزه، چاره‌ای ندارد به جز این که واقع بینانه‌تر به شرایط نگاه کند و گزینه میانجیگری چین، یک گزینه ایده آل برای تحقق آتش بس خواهد بود. متاسفانه در حوزه طرف مقابل یعنی اسرائیل، شرایط کمی پیچیده‌تر است، نتانیاهو در ۷ ماه اخیر ثابت کرد افزون بر تندروی و بی رحمی، غیرقابل پیش بینی است. شاید روی کاغذ اکنون زمان مناسبی باشد که طرفین درگیری به یک آرامش برسند، اما این موضوعی نیست که نتانیاهو به راحتی بپذیرد.»
مدیر کل پیشین شرق آسیای وزارت خارجه گفت: «نتانیاهو شرایط عادی ندارد، از یک سو بی توجهی اسرائیل به رای دادگاه لاهه و نقض آشکار حقوق بشر از سوی وی حتی باعث شده متحدان غربی نتانیاهو از وی شکایت داشته باشند، از سوی دیگر، اعتراضات دانشجویان در ایالات متحده و دیگر نقاط جهان نسبت به اقدامات وحشیانه اسرائیل نیز جهت افکار عمومی را تا حد زیادی، علیه وی چرخانده است. حتی مقام‌های آمریکایی نیز به خاطر همراهی با اسرائیل تحت فشار قرار دارند. تا پیش از حمله ایران به اسرائیل، آمریکایی‌ها مدام می‌گفتند که ما پشت اسرائیل ایستاده ایم، اما بعد از آن که اسرائیل تصمیم به تلافی گرفت، اعلام کردند ما پشت حمله اسرائیل نخواهیم بود. علت نیز مشخص است و اگر ایالات متحده از یک حد مشخص بیشتر درگیر مناقشات منطقه‌ای و به ویژه مناقشات ایران و اسرائیل شود، به شدت آسیب خواهد دید.»
حمله به نمازگزاران در گذره هرات افغانستان/ ۶ نفر شهید شدند